Twee geboren en getogen Oisterwijkers, Gerard (84) en Diny Wolfs (82), vierden vorige week hun 60-jarig huwelijk. De feestweek begon op zondag met hun diamanten feest, op hun trouwdag dinsdag 26 november gingen ze met de familie naar de Efteling en op woensdag kwam burgemeester Hans Janssen hen tot hun grote genoegen persoonlijk feliciteren. Ze kregen een felicitatiebrief van de provincie en van het rijk. Het huis in Waterhoef waar ze al 57 jaar wonen, werd aan de voorkant versierd met een groot fotospandoek. Deze grote gebeurtenis ging dus niet onopgemerkt voorbij. Het echtpaar kijkt met plezier terug op alle feestelijkheden.
Door Ans Vekemans
Geboren en getogen Oisterwijkers zijn ze alle twee. Hun romance begon bij het ’t Oude Nest, destijds een dansgelegenheid en ontmoetingsplaats voor jonge mensen. Gerard en Diny zagen elkaar en het klikte meteen. Mooi is dat ze na 60 jaar huwelijk nog steeds zeggen: “We kunnen elkaar goed hebben,” en Diny zegt zelfs: “We hebben nooit ruzie gehad”.
Het geheim van hun goede huwelijk is misschien wel dat ze alle twee bezige bijen zijn die elkaar goed aanvullen. Gerard knutselt nog steeds. Hij heeft onlangs een mooi zelf ontworpen modelbouwschip gemaakt van gerecyclede materialen. Zijn handen kunnen maken wat hij ziet en Diny doet niet voor hem onder. Maakte Gerard bijvoorbeeld vroeger meubilair voor de tienerkamer van dochter Monique, dan stoffeerde Diny de meubels. Gerard kan alles maken met hout en metaal en schildert niet onverdienstelijk, Diny kan alles op het gebied van handwerken en naaien. Vermeldenswaard is nog dat Gerard het bruidsboeket van 60 jaar geleden, inclusief oorspronkelijke linten, getrouw heeft nagemaakt tot verrassing van zijn diamanten bruid.
Tulpen
Diny en Gerard kunnen elkaar ook goed laten. Gerard is graag in de tuin bezig, zo is tulpen kweken zijn lust en leven en Diny heeft binnen haar lusthof gecreëerd. Mooie kamerplanten, waaronder orchideeën, floreren.
Beiden hebben altijd hard gewerkt, Gerard buitenshuis, lange tijd in allerlei functies bij schrijfmachinegigant Remington en daarnaast vaak ‘s avonds ook. Het vroegere meubilair van peuterspeelzaal ’t Trepke was bijvoorbeeld van zijn hand. Diny zat intussen ook niet stil, ze maakte zelf alle kinderkleding en naaide alle gordijnen. Diny: ”Ik heb hem vaak moeten missen, maar daarom hebben het ook goed. Ik moest hem ook altijd van zijn werk losrukken. Dan gingen we met heel veel plezier kamperen in Limburg.“
Kinderen
Diny en Gerard kregen samen drie kinderen, zes kleinkinderen, drie achterkleinkinderen en twee achterkleinkinderen op komst. Ze genieten momenteel van hun achterkleinkinderen, die hen superoma en superopa noemen.
Diny is de laatste jaren beproefd wat haar gezondheid betreft , waardoor ze minder goed vooruitkan en slecht ziet. Het fijne handwerk is daardoor helaas niet meer mogelijk. Ze wil haar zelfstandigheid echter zo goed mogelijk bewaren en met Gerard in de buurt en hulp voor het zware werk gaat dat nog.
“Terugkijkend zijn de 60 jaar omgevlogen,” zeggen beiden. “Dat komt natuurlijk omdat er in die tijd zoveel gebeurd is. We kijken tevreden terug op ons leven en hebben het nog steeds fijn samen. We zijn er voor elkaar en genieten van het goede leven.”